(Book) รีวิว 匣心记 หงส์กรีดปีก เล่ม 1

匣心记 หงส์กรีดปีก เล่ม 1
ผู้เขียน อู่เชี่ยน
ผู้แปล เฉียนอวี๋
สนพ.สยามอินเตอร์บุ๊คส์
7 เล่มจบ

เป็นอีกเล่มหนึ่งที่ดองไว้นานกว่าจะมีโอกาสหยิบมาอ่าน ไม่ใช่เพราะอะไรค่ะ เพราะจำนวนเล่มที่เยอะและต้องรอเวลานานเกือบหนึ่งปีกว่าจะออกครบ แถมเนื้อเรื่องยังดราม่าหนักหน่วง เราเองไม่เคยอ่านรีวิวเรื่องนี้มาก่อนเลยไม่แน่ใจว่าจบดีหรือเปล่า ท้อมากค่ะ แต่ในที่สุดก็หยิบมาอ่านจนได้และไม่ผิดหวังเลย

เรื่องนี้แหวกกฏนางเอกตรงที่ชิงเถียนผู้เป็นนางเอกของเรื่องเป็นหญิงนางโลมระดับสูงหรือที่เรียกว่ากวานเหริน นางเป็นนางโลมที่ไม่ได้ขายเพียงศิลปะด้วย ดังนั้นออกตัวก่อนว่าใครชอบนางเอกใสบริสุทธิ์คิดว่าไม่เหมาะกับเรื่องนี้ค่ะ

นางเอกของเราเป็นนางโลมในหอไหวหย่าตั้งแต่เด็กและนางก็ได้รู้จักกับเฉียวอวิ้นเจ๋อที่แต่เดิมเป็นเพียงช่างตัดเสื้อเล็กๆ แต่มีมานะอยากเป็นบัณฑิต นางก็แอบยื่นเงินคอยช่วงเหลือเขามาโดยตลอดจากเงินที่ได้ในแต่ละครั้งตอนที่ลูกค้าของนางมอบให้ ยอมโดนท่านแม่ (ในหอไหวหย่า) ตบตีสั่งสอนไม่ให้เอาเงินให้เจ้าหนุ่มนี่นางก็ไม่ร้องสักแอะจนท่านแม่ถอดใจไม่ตี ทำหลับตาข้างลืมตาข้าง กระทั่งเจ้าลูกเต่าเฉียวผู้นี้ได้เป็นจอหงวน เรื่องก็ถึงคราวพลิกผันค่ะ

ก่อนหน้านี้นางเอกได้เจอกับท่านสามฉีเซอและเผลอพูดหยามหมิ่นเขาไปด้วยเรื่องตลกที่ไม่ควรเล่าก่อนจะมารู้ภายหลังว่าอีกฝ่ายเป็นอ๋องสามขาเป๋ที่ตอนนี้เป็นผู้สำเร็จราชการของฮ่องเต้น้อย ฉีเซอผู้นี้พบเจอเรื่องแย่ๆ มากมายมาในอดีตและตอนนี้ก็ไม่ต่างกันกระทั่งได้มาเจอชิงเถียนที่ทำให้เขารู้สึกต้องใจนางตั้งแต่แรกพบแม้อีกฝ่ายจะเผลอทำให้เขาไม่พอใจในการพบหน้าครั้งแรกก็ตาม

ในขณะที่ฉีเซอเฝ้าแสดงความรักต่อนางโลมชิงเถียน ชิงเถียนที่เฝ้ารักเฉียนอวิ้นเจ๋อก็กำลังรอคอยให้เขามาขอนางแต่งงานตามที่อีกฝ่ายสัญญาไว้ แต่เรื่องกลายเป็นว่าเขากลับไปขอเป็นเขยคนในราชสำนักคนหนึ่งและมีเหตุการณ์ชี้ชัดราวกับเขาตั้งใจจะฆ่านางให้ตายทำให้ชิงเถียนเจ็บปวดมาก เรื่องในเล่มหนึ่งจบลงตรงที่ว่าชิงเถียนแม้จะเจ็บแค้นและแน่นอนว่ายังทำใจไม่ได้กับคนรักที่หักหลังแต่นางก็บอกตนเองว่าจะไม่ยอมแพ้และยอมตายเด็ดขาดและต้องใช้ชีวิตอยู่ต่อไปแม้จะเป็นในวังวนเช่นนี้ก็ตาม

สิ่งที่ชอบคือเรื่องนี้พูดถึงชีวิตนางโลมได้ละเอียดมากกกกก บอกกระทั่งว่าวิธีไหนที่นางโลมใช้เพื่อรั้งให้แขกอยู่กับตนต่อ วิธีไหนเป็นวิธีลับของนางโลมเพื่อช่วยทำให้ตรงนั้นกระชับ (อื้มมมม) เรื่อยไปจนถึงว่านางโลมชั้นสูงๆ นี่ได้เงินมากมายเลยนะในหนึ่งคืน ไม่ใช่แค่เพียงการใช้ร่างกายแต่กระทั่งถูกเชิญไปออกงาน ดีดพิณ กรีดผีผา กระทั่งก้าวเท้าออกจากเกี้ยวทุกอย่างก็เป็นเงินแล้ว คืนหนึ่งๆ หากมีลูกค้ามากกว่าสองคนต้องการพูดคุยสนทนากับนางโลมคนเดียวกัน นางก็ต้องแวะไปหาคนนั้นทีคนนี้ที และหากมีฝ่ายใดไม่พอใจ วิธีการที่ดีที่สุดคือการพูดถึงอีกฝ่ายในแง่ร้ายให้อีกฝ่ายฟัง

และไม่ใช่แค่เพียงเรื่องพวกนี้แต่ซีนอารมณ์คือเจ็บมาก บอกเล่าชีวิตนางโลมได้ดีเยี่ยมจนเราเข้าใจถึงความเจ็บปวดของผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่มีสิทธิ์เหนือร่างกายตัวเอง วันๆ หนึ่งต้องทนเจอหน้าผู้ชายหลากหลายเพื่อหาเงินมาให้เจ้าลูกตะพาบตัวหนึ่งที่สุดท้ายก็ทรยศนางแบบนี้ เราสงสัยมากว่าเรื่องนี้จะจบลงยังไง เพราะแค่เล่มแรกน้ำตาก็ไหลพรากแล้วอ่ะ เราก็เลยแบบเฮ้ย มันยังไปได้อีกเหรอ นี่สุดๆ มากแล้วนะ (ฮ่าๆๆๆ)

พูดถึงพระเอกบ้างดีกว่า เรื่องนี้นางเอกไม่บริสุทธิ์ พระเอกก็ไม่สง่างามเช่นกันเพราะถึงเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการแต่มีจุดด้อยตรงที่ขาเป๋เล็กน้อยนี่แหละ (เหตุเพราะอะไรไปอ่านในเล่มเอาเองนะคะ) อีกหนึ่งอย่างคือ…ฮีสร้างเรื่องฉาวโฉ่กับฝ่ายใน (เรื่องอะไรไปอ่านเอาเองเช่นกัน) คือมันเพิ่งเล่มแรกอ่ะเนอะ แม้จะรับรู้เรื่องปูมหลังของพระเอกมาบ้างแล้วแต่เราคิดว่าวงเล็บหลังนี่ต้องมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉีเซอทำแบบนั้นแน่ๆ บางทีอาจเพื่ออำนาจ และพระเอกของเราไม่ได้หล่อสุภาพบุรุษนะจ๊ะะะ นางโหดโฉดชั่วอย่างกับตัวร้ายเลยล่ะ มีแต่ตอนอยู่กับนางเอกนี่แหละที่พอจะดูเป็นพระเอกได้บ้าง เพราะถึงอีกฝ่ายจะเป็นนางโลมและเขาเป็นอ๋อง แค่กวักมือครั้งเดียวคนก็แทบจะยกนางไปวางบนเตียงให้เขาแล้วแต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น ในเล่มแรกนี้พระเอกยังไม่แตะต้องนางเอกเลยนะ เพราะฮีจะรอให้ชิงเถียนมอบตัวและหัวใจให้เขาเอง

แต่ว่าช่วงหลังเล่มนี้ฮีงอนนางเอกอยู่เลยไม่ได้มาหาและมาช่วยนาง จนทำให้นาง….แงงงง

มาพูดกันอีกเรื่องดีกว่า เป็นสิ่งที่ชอบมากคือสำนวน เขียนดีมากกกกก นี่ถ้าอ่านภาษาจีนได้คงเข้าใจว่าต้องเป็นหนังสือที่เล่นสำบัดสำนวนและเลือกสรรคำพรรณาได้ดีมากแน่ๆ แต่ฉบับแปลไทยนี้ก็ทำได้ดีไม่แพ้กันค่ะ อ่านได้สละสลวยและเพลิดเพลินสุด เล่มนี้ครบรสมาก (แม้จะดราม่าหนักหน่วงก็ตาม) เราให้ 9/10 เลยค่ะ สนุกแต่ดราม่าไปนิดตั้งแต่เล่มแรก กลัวใจช่วงใกล้จะจบมาก ความจริงกลัวตั้งแต่เปิดอ่านหน้าแรกของเรื่องแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ อย่าจบโหดเลยนะ เราทำใจไม่ได้

Best Quote : “อย่าบอกว่าชีวิตตัวเองโหดร้าย เจ้าดูเหล่าสตรีเมื่อครู่นั่น พวกนางล้วนมีบิดามารดาเลี้ยงดูจนเติบใหญ่มาเช่นกัน ใครจะทราบว่าชีวิตถึงกับหักเหไปได้ปานนี้ แม้แต่ม้าแต่วัวที่ลากรถยังดีกว่า แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้นก็ต้องมีคนยากจนเร่ร่อนมาอิจฉาพวกนาง ที่อย่างน้อยกลางวันมีข้าวกิน กลางคืนมีที่นอน” นางตบไหล่จ้าวฮวา เอ่ยซ้ำ “อย่าบอกว่าชีวิตตัวเองโหดร้าย เจ้ายังไม่เคยเห็นคนที่ทุกข์ยากจริงๆ”

(ความจริงที่หลายประโยคที่ชอบค่ะ เขียนสวยเขียนดีทุกซีน แต่ถ้าให้เอามาหมดสงสัยจะยาวยืดยาดแน่ๆ เลยตัดสินใจยกมาแค่ไดอะล็อกเดียว ไว้ไปเพลิดเพลินกันต่อได้ในเล่มนะคะ)

Note: อืม…หลังจากเขียนรีวิวจบเลยไปหาข้อมูลว่า เข้าใจว่าคงจบไม่แฮปปี้อ่ะ แงงง 匣心记 ชื่อภาษาจีนมันแปลว่าดวงใจในกล่อง (หน้าแรกของเรื่องพูดถึงกล่องที่ถูกยื่นให้นางเอกเลยคิดว่าเฮ้ยถ้าในกล่องนั้นเป็นหัวใจของพระเอกล่ะเมิ๊งงงงง) ไม่เอา กลัวแล้ว ทำไงดี กลัวววววว ถ้าดราม่าขนาดนี้ไม่ควรเขียนจั่วหน้าปกว่าเป็นนิยายรักนะ ฮ่าๆๆๆ / ยิ้มทั้งน้ำตา

 

Update: ทางแฟนเพจของสยายเอารีวิวเล่มนี้ของเราไปลงด้วยค่ะ ตกใจหมดเลย ขอบคุณมากนะคะ T^T